Lenin'den Bir Alıntı

(...) 

Devrim'in bir çocuğun doğumuna benzediğini bir yerlerden duymuş ve teorik düzeyde kabul etmişlerdir; ama sıra pratiğe geldiğinde, utanç verici şekilde korkuya kapılıyorlar ve ödlekçe sızlanmaları proletaryanın ayaklanmasına karşı burjuvazinin art niyetli parlamalarını akla getiriyor.

  

Doğum hadisiesinin şiddeti, acısı ve dehşetinin gerçekçi bir tablosunu sunmayı amaçlayan
edebiyatçıların tasvirlerinin düşünün. Mesela Emile Zola'nın Yaşama Sevinci'ni ya da Veresaev'in Bir
Doktorun Notlarını düşünün. 

Çocuk doğurma, kadını eziyet içinde, acıdan deliye döndüren, neredeyse cansız bir et yığını haline getiren bir eylemdir. 

Ama aşkta ve devamında, kadının anne haline gelişinde yalnızca bunu gören bir birey, "insan" olarak görülebilir mi?

Sırf bu sebeple kim aşkı ve üremeyi reddeder.  

Lenin, F.Engels, Agora Kitaplığı, s.106

(alıntı; Prophetic Words - Collected Works, Cilt:27, s.494-499 --- orjinal; Pravda, 133)